2016 – Projekcja cyfrowo zrewitalizowanych filmów Włodzimierza Puchalskiego ” Na ptasiej wyspie”, ” Skrzydlaci rycerze”, ” Zwierzęta naszych lasów”, ” Wśród łąk i wód”
Projekcja – Sobota 3.12.2016 godzina 14.45.
Akademickie Centrum Kultury i Sztuki „Od Nowa”, ul. Gagarina 37a, Toruń
Prezentacja cyfrowo zrewitalizowanych filmów Włodzimierza Puchalskiego przygotowana przez Tomasza Ogrodowczyka z Leśnego Studia Filmowego Ośrodka Rozwojowo – Wdrożeniowego Lasów Państwowych w Bedoniu.
” Na ptasiej wyspie”
„Ptasia wyspa to jedna z wielu pięknych wysepek na jednym ze stawów gospodarstw rybnych w Miliczu., 60 km na północ od Wrocławia. Ekipa Instytutu Filmowego jedzie na wyspę, by podpatrzeć i utrwalić na taśmie tajemnice jej życia”. (Staw Grabownica – przyp. red.) To fragment komentarza wziętego z filmu czytanego przez samego Włodzimierza Puchalskiego. W filmie autor ukazuje bogate życie głównie ptaków wodnych i błotnych.
Ten pierwszy powojenny film przyrodniczy był objawieniem, ukazał świat dzikich zwierząt, jakiego nikt dotychczas nie oglądał na ekranie. Zdobył wyróżnienia na Kongresie Założycielskim Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUPN) w Fontainebleau oraz dyplom i włączenie do pokazów na III Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Edynburgu
” Skrzydlaci rycerze”
„Wstawał dzień. Jeden z wielu spędzonych przez nas wśród szerokich rozlewisk Narwi. Był maj, najpiękniejszy okres w przyrodzie, okres ptasich godów i lęgów. Starannie ukryci rozpoczęliśmy nasze codzienne obserwacje. (…) Nasza dalsza wędrówka prowadziła do największych i najciekawszych tokowisk nad Narwią, tokowisk rzadkich ptaków – batalionów.”
W tym pierwszym po II wojnie światowej przyrodniczym filmie barwnym Puchalski zabiera widzów w niecodzienny świat niezwykłego misterium przyrody – na toki batalionów. Wyjątkowość tego zjawiska podkreśla fakt, że samce toczą zawzięte, choć niegroźne walki o samicę, a każdy z nich jest inaczej ubarwiony.
Zauroczony tymi ptakami Włodzimierz Puchalski z uporem starał się o zdobycie barwnej taśmy. Nie wyobrażał sobie, bowiem realizacji tego filmu na taśmie czarno-białej. Film po wyjątkowo trudnej rekonstrukcji (materiał wyjściowy był bardzo zniszczony), pozwala na nowo cieszyć wzrok i duszę odbiorcy.
Wyróżnienie na V Kongresie Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) w Edynburgu (1956).
” Zwierzęta naszych lasów”
„Taka to puszcza, a właściwie jeszcze gęstsza i mroczniejsza porastała przed dwoma tysiącami lat cały ląd Europy. Zamieszkiwały ją zwierzęta, które dziś znamy przeważnie już tylko z ogrodów zoologicznych, gdyż w przyrodzie wobec wyrąbania ich właściwego środowiska, pozostały jedynie niedobitki”.
W filmie tym Włodzimierz Puchalski oddaje hołd polskim puszczom i ich dzikim mieszkańcom. Ukazuje piękno ich ostępów i najrzadsze zwierzęta. Trzeba mieć, bowiem na uwadze, że w ówczesnych czasach pospolity dzisiaj żuraw, był wyjątkową rzadkością, nie wspominając o niedźwiedziu, rysiu czy wilku.
Nagroda specjalna za najlepsze zdjęcia barwne na V Konkursie Filmów Turystycznych w Warszawie (1964). Wyróżnienie Jury za wartości dydaktyczne i artystyczne oraz Wyróżnienie Publiczności za wartości artystyczne i dydaktyczne na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Naukowych w Brukseli (1965).
” Wśród łąk i wód”
„Po długiej zimowej ciszy, w promieniach słońca ożywają nasze łąki, rzeki i jeziora. Ptaki, które odleciały jesienią do ciepłych krajów, powracają teraz na gody i lęgi. Najwcześniej, jeszcze na przedwiośniu zjawiają się żurawie. (…) Z brzaskiem wiosennego dnia, rozpoczynają tokować cietrzewie. Te ptaki zimują u nas”.
Na pięć lat przed śmiercią, Puchalski tworzy swój kolejny, wielki film, w którym przedstawia swój najbardziej osobisty i ukochany świat dzikiej przyrody, świat ptaków wodno-błotnych. Napisał kiedyś: Największą rolę w całej mojej zawodowej biografii odegrały ptaki, i to ptaki wiosną. Pociągały mnie swoją lekkością, barwnością, tajemnicami egzystencji. A najsilniej chyba – ptaki wodne.
„Wśród łąk i wód” to film wyjątkowej urody z niesamowitymi zdjęciami. Trzeba go obejrzeć.
Złoty Światowid – I nagroda w kategorii filmów dydaktycznych popularyzujących wiedzę oraz Nagroda Specjalna w plebiscycie uczestników sympozjum na III Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Dydaktycznych w Łodzi(1974) oraz Dyplom Honorowy i wyróżnienie na II Ogólnopolskim Przeglądzie Filmów Człowiek a Środowisko w Jeleniej Górze, Karpaczu i Szklarskiej Porębie (1975).
Wszystkie prezentowane filmy przeszły mozolną i drobiazgową rekonstrukcję cyfrową, zarówno obrazu jak i dźwięku. Dzisiaj mogą na nowo, a może z lepszą jakością niż z czasów, w których powstały, cieszyć oczy i dusze zauroczonych przyrodą odbiorców. A tym bardziej tych, którzy wolą smakować obrazy, gdzie akcja przebiega niespiesznie i można oddać się błogiemu chłonięciu cudownej, polskiej przyrody, której w wielu przypadkach dzisiaj już nie ma, a jaką zachował dla nas WŁODZIMIERZ PUCHALSKI.